Ένας από τους στόχους που θα πρέπει να έχεις θέσει για τη νέα χρονιά, είναι να αρχίσεις να διαβάζεις περισσότερα βιβλία, μία συνήθεια που στη χώρα μας έχει χαμηλά ποσοστά. Το διάβασμα έχει πολλά οφέλη. Βοηθάει στη συγκέντρωση και στη μείωση του άγχους, βελτιώνει τη μνήμη μας, εμπλουτίζει το λεξιλόγιο μας και αποκτάμε νέες γνώσεις. Πρόκειται για μία εποικοδομητική απασχόληση, που προσφέρει πολλά περισσότερα από το να βλέπουμε τηλεόραση ή να σπαταλάμε τον χρόνο μας στα social media.
Αν θέλεις να ξεκινήσεις το διάβασμα και δεν ξέρεις ποιο βιβλίο να επιλέξεις, σου προτείνουμε τα παρακάτω:
Το Δώρο
Συγγραφέας: Στέφανος Ξενάκης
Εκδόσεις: Key Books
Αποσπάσματα του βιβλίου «Το Δώρο» του Στέφανου Ξενάκη άρχισα να διαβάζω όταν ο αδερφός μου μού έστελνε φωτογραφίες από τις σελίδες του το καλοκαίρι καθώς το διάβαζε στην παραλία. Δεν είναι όμως ένα βιβλίο παραλίας. Ούτε ένα βιβλίο για δώρο Χριστουγέννων. Είναι ένα βιβλίο που δίνει αγάπη και η αγάπη είναι ανάγκη να μοιράζεται απλόχερα πάντα. Γι’ αυτό το προτείνω. Για την αγάπη που πήρα και σας συστήνω να την δώσετε κι εσείς.
Ο τρόπος με τον οποίο αυτά τα αποσπάσματα ενεργοποίησαν τον νου και την καρδιά μου ήταν λες κι από τη μία ένα χέρι χάιδευε απαλά την καρδιά μου και ένα δεύτερο με τραβούσε πάνω να σηκωθώ και να ενεργοποιήσω όλες μου τις δυνάμεις για να ανακαλύψω ακόμα περισσότερο τον εαυτό μου, τις αλληλεπιδράσεις μου με τους συγκάτοικους αυτού του πλανήτη, τις αποφάσεις που πήρα και θα πάρω.
Ένα σίγουρα διαφορετικό βιβλίο αυτογνωσίας από όσα πολλά ξέρουμε. Οικείο. Ζεστό. Χωρίς παράθεση συμβουλών.
THE SUBTLE ART OF NOT GIVING A F*CK
Συγγραφέας: Mark Manson
Εκδόσεις: Έσοπτρον
Σ’ αυτόν τον καθοριστικό -για τη νέα γενιά- οδηγό αυτοβελτίωσης, ένας σούπερσταρ blogger μας αποκαλύπτει πως το κλειδί για να είμαστε πιο ευτυχισμένοι είναι να σταματήσουμε να προσπαθούμε να είμαστε “θετικοί” όλη την ώρα. Αντ’ αυτού, να γίνουμε καλύτεροι στον χειρισμό των αντιξοοτήτων.
Για δεκαετίες μας λένε πως η θετική σκέψη είναι το κλειδί μιας χαρούμενης, εύπορης ζωής. “Στο διάολο η θετικότητα”, λέει ο Μαρκ Μάνσον. “Ας είμαστε ειλικρινείς, μερικές φορές τα πράγματα είναι σκατά και πρέπει να ζήσουμε με αυτό”. Τα περασμένα χρόνια, ο Μαρκ Μάνσον, μέσω του εξωφρενικά δημοφιλούς του blog, προσπαθεί να διορθώσει τις απατηλές προσδοκίες που έχουμε για τον κόσμο και τους εαυτούς μας. Τώρα φέρνει την σκληρά-κερδισμένη σοφία του σε αυτό το βιβλίο.
Ο Μάνσον υποστηρίζει -στηριζόμενος από ακαδημαϊκή έρευνα και εύστοχα καυστικό χιούμορ- πως η βελτίωση της ζωής μας εξαρτάται όχι από την ικανότητα του να φτιάχνουμε λεμονάδα από τα λεμόνια της ζωής, αλλά από το να μάθουμε να χωνεύουμε τα λεμόνια καλύτερα. Όπως γράφει: “Δεν γίνεται όλοι να είναι ξεχωριστοί – υπάρχουν νικητές και ηττημένοι στην κοινωνία. Ούτε είναι δίκαιο ούτε είναι δικό μας φταίξιμο.” Ο Μάνσον μας συμβουλεύει να γνωρίσουμε τους προσωπικούς μας περιορισμούς και να τους αποδεχτούμε. Αυτό, λέει, είναι η πραγματική πηγή ενδυνάμωσης. Μόλις αποδεχτούμε τους φόβους, τα ελαττώματα και τις αβεβαιότητες μας – μόλις σταματήσουμε να τρέχουμε και να τα αποφεύγουμε και ξεκινήσουμε να αντιμετωπίζουμε τις επώδυνες αλήθειες – θα μπορούμε να βρούμε το κουράγιο και την αυτοπεποίθηση που απεγνωσμένα αναζητούμε.
“Στη ζωή έχουμε ένα περιορισμένο ποσό από δεκάρες για να δώσουμε. Πρέπει, λοιπόν, να επιλέγουμε με σύνεση πού θα τις δώσουμε.” Ο Μάνσον μέσα από κουβέντες με πραγματικό νόημα, βγαλμένες από τον πόνο και την αποτυχία, διασκεδαστικές ιστορίες και απρόσμενο, βιτριωλικό χιούμορ, μας οδηγεί έξω από τον κύκλο της άσκοπης προσπάθειας, των ψευδαισθήσεων και της αυτολύπησης. Αυτό το μανιφέστο είναι ένα αναζωογονητικό χαστούκι στο πρόσωπο όλων μας, ώστε να μπορέσουμε να αρχίσουμε να ηγούμαστε πιο γεμάτες, γειωμένες ζωές. (Από την παρουσίαση της έκδοσης).
Πατρίδα
Συγγραφέας: Αραμπού Φερνάντο
Εκδόσεις: Πατάκη
Η Πατρίδα, το µεγάλο µυθιστόρηµα της Χώρας των Βάσκων, είναι το µεγάλο µυθιστόρηµα της εποχής µας. Η ιστορία δύο πάλαι ποτέ στενά συνδεδεµένων οικογενειών, που κατασπαράχθηκαν µέχρι θανάτου, είναι η καρδιά της Πατρίδας του Αραµπούρου, που ανατέµνει τα γεγονότα τριάντα χρόνων στη Χώρα των Βάσκων, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 έως το 2011, όταν η εθνικιστική και αυτονοµιστική οργάνωση ΕΤΑ (Euskadi Ta Askatasuna) ανακοίνωσε την οριστική παύση της ένοπλης δράσης.
Την ηµέρα που η ΕΤΑ καταθέτει τα όπλα, η Μπιττόρι πηγαίνει στο νεκροταφείο για να ανακοινώσει στον άντρα της πως αποφάσισε να γυρίσει στο χωριό και στο σπίτι τους, που εκείνη εγκατέλειψε µετά τον θάνατό του. Θα καταφέρει να συµβιώσει µε όσους την παρενοχλούσαν πριν και µετά τη δολοφονική επίθεση που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή τη δική της και της οικογένειάς της; Θα καταφέρει να µάθει ποιος ήταν ο κουκουλοφόρος που µια βροχερή µέρα σκότωσε τον άντρα της, στον δρόµο για τη δουλειά του; Η παρουσία της Μπιττόρι θα διαταράξει την επιφανειακή ηρεµία του χωριού, κυρίως της γειτόνισσάς της, της Μίρεν, άλλοτε στενής φίλης της και µητέρας του Χόσε Μάρι, ενός φυλακισµένου τροµοκράτη και ύποπτου για τους χειρότερους φόβους της Μπιττόρι.
Τι συνέβη ανάµεσα σ’ εκείνες τις δύο γυναίκες; Τι δηλητηρίασε τη ζωή των παιδιών και των συζύγων τους, τόσο δεµένων στο παρελθόν; Με τις συγκαλυµµένες ρήξεις και τις ακλόνητες πεποιθήσεις της, µε τις πληγές και τις παλικαριές της, η παράφορη ιστορία της ζωής τους πριν και µετά το χάσµα που άνοιξε ο θάνατος του Τσάτο µάς µιλάει για το ανέφικτο της λήθης και για την ανάγκη της συγχώρεσης σε µια κοινωνία διαιρεµένη από τον πολιτικό φανατισµό.
